HISTORIA ŚLĄSKICH TRAMWAJÓW - OSTATNIA DEKADA XX WIEKU


W 1991 roku rozpadło się Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne. Powstało z niego 17 niezależnych Przedsiębiorstw Komunikacji Miejskiej, które zajmowały się tylko autobusami oraz Przedsiębiorstwo Komunikacji Tramwajowej podległe wojewodzie.

Dekada lat dziewięćdziesiątych to minimalna liczba inwestycji skierowanych na rozbudowę ilościową sieci tramwajowej. Skoncentrowano się, w miarę posiadanych środków, na rozbudowie jakościowej infrasktruktury. Do 1994 roku zakończono budowę sieci radiołączności ruchowo-dyspozytorskiej na bazie radiotelefonów pokładowych, w które wyposażone są wszystkie wagony znajdujące się w trasie. Od 1995 roku wyposaża się tabor w komputery pokładowe. Ich zadaniem jest dokonywanie pomiarów i rejestracja parametrów technicznych podczas jazdy oraz rejestracja zdarzeń ruchowych. Komputer wykorzystywany jest również do informacji audio i video dla pasażerów i sterowania kasownikami biletów. W zakresie sieci informatycznej powstał modułowy system MUNICOM działający w stacjonarnej sieci komputerowej przedsiębiorstwa. Zbiera on i przetwarza informacje otrzymywane z komputerów pokładowych zamontowanych w wagonach.

Podobnie jak wiele lat temu w Zabrzu, tak w 1993 roku w Gliwicach wiadukt nad torami kolejowymi był przyczyną przerwania linii tramwajowej na dłuższy okres czasu. Tym razem nie była to jednak katastrofa tylko planowy remont obiektu na ul.Zabrskiej. Od 10 sierpnia 1993 roku do 22 grudnia 1996 roku wstrzymano ruch tramwajowy między zajezdnią, a remontowanym wiaduktem. Na odcinku toru odciętym od reszty sieci między remontowanym wiaduktem, a pętlą w Wójtowej Wsi komunikacja tramwajowa odbywała się normalnie dzięki specjalnemu taborowi dwukierunkowemu wykonanemu przez firmę "GEC Alstom-Konstal" w Chorzowie. Na bazie wagonu 105Na skonstruowano dwuwagonowe pociągi, które z obydwu końców posiadają kabinę sterowniczą, natomiast każdy wagon wyposażony jest w drzwi wejściowe z prawej i lewej strony. Umożliwia to eksploatację linii nie posiadającej pętli torowej, ani nawet mijanki końcowej. Nowy typ pojazdu oznaczono symbolem 111N. Po przywróceniu normalnego ruchu w Gliwicach wagony 111N przydały się do obsługi linii nr 40 podczas prowadzonego remontu kapitalnego nawierzchni torowej na ulicy Hajduckiej w Chorzowie. W tej chwili PKT posiada 6 wagonów tego typu w zajezdni w Gliwicach.

Jedną z ostatnich inwestycji przeprowadzonych przez PKT było przełożenie prawie kilometra torów z ulicy Gliwickiej w Katowicach na wydzielone torowisko zlokalizowane przy Drogowej Trasie Średnicowej. Uruchomienie tego odcinka nastąpiło we wrześniu 1994 roku.

W latach dziewięćdziesiątych nie otwierano już nowych odcinków torowisk, następowały jedynie przebudowy i remonty już istniejących:

W październiku tego roku na Pętli Wrocławskiej w Bytomiu rozpoczęły się prace nad przystosowaniem torowiska na potrzeby szybkiego tramwaju.

Co nas czeka w przyszłości?

Historia śląskich tramwajów opracowana
na podstawie wspaniałej książki Krzysztofa Soidy
"Komunikacja tramwajowa w aglomeracji katowickiej".